Verhaaltje zoveel

Zo, er is weer heel wat gebeurt. Vlak nadat mijn ouders weg waren is Simone gekomen. Ze zou eerst bij mij in huis komen, maar omdat dat huis al vol zat zou ze in het andere huis geplaatst worden. Dit vond ik erg jammer, aangezien ik er al de hele tijd naar uit keek dat zij zou komen! Op het laatste moment is mij echter gevraagd of ik met haar mee zou willen verhuizen in plaats van haar klasgenootje. Nou, dat wou ik wel! In 1 dag heb ik toen alles moeten inpakken. Dan merk je pas hoeveel spullen je hebt en dat het letterlijk overal in het huis staat. Erg leuk trouwens Simone weer te zien! In het begin veel bijgekletst en we koken nu elke avond samen.

Twee weken later kwam Frank mij opzoeken! Ik vol zenuwen hem ophalen van het vliegveld.. Ik had hem 12 weken niet gezien, maar het was zo fijn weer bij hem te kunnen zijn!!We hebben leuke dingen gedaan, veel gepraat, gelachen….. Ik ben te lui om te vertellen wat we allemaal gedaan hebben O:) Maar één ding is zeker de moeite waard: Santrigon. Een marrondorp waar we bleven slapen. (Eindelijk een goed, lekker bed! En warme douche….. :D) De eerste dag een boottocht door de jungle gedaan en een dorpswandeling. Tweede dag door de jungle gelopen. Zóó vet!! De gids legde uit hoe we zouden kunnen overleven. Allerlei eetbare vruchten gegeten en gedronken uit een waterliaan. Wat ik hier zo leuk vond is dat het totaal niet toeristisch leek. We liepen naar een indianendorp. Nou heb ik in de stad en voor mijn stage veel mensen van verschillende etnische achtergronden meegemaakt, maar de dorpen waren hier ook een mooi voorbeeld van. Indianen zijn hele teruggetrokken mensen. Deze mensen praten over het algemeen alleen als je diegene wat vraagt, niet uit zichzelf. Daarnaast zie je ze gewoon niet veel, ze houden niet van opvallen. Dit was ook in het dorp terug te zien: de huizen stonden ver uit elkaar. Dit is in tegenstelling met het marrondorp: daar kan zelfs ik (met mijn goede gevoel van richting) in verdwalen! Mag ik het dorp omschrijven als één zooitje? Het is erg druk, alle huizen staan scheef en door elkaar. Voor deze mensen zit er logica in, maar dat was niet terug te zien. We mochten bij het indianendorp kiezen om terug te lopen of terug te gaan met de taxi. Makkelijke keuze! Lopen natuurlijk, dit was een van mijn leukste ervaringen! Dan gaan we niet met de taxi……DUHh :P
Met wat traantjes weer afscheid moeten nemen na 12 geweldige dagen… :(

Afgelopen zondag ben ik met Simone naar Berg en Dal gegaan. We zouden daar gaan kayakken en van de Zippline gebruik maken. We hebben maar een klein stukje gekayakt, maar doordat we eerst tegen de stroming ingingen, leek dit best ver. Onbewust toch niet zo door hoe sterk die stroming is:P
Vervolgens met de kabelbaan met nog 6 anderen. Er waren een stuk of 11 plateaus en toen we op het derde plateau stonden, ging de gids al vast naar het vierde plateau. Maar daar kwam hij erachter dat er een boom op de kabel was gevallen! Wij hebben ongeveer een half uur zitten wachten op een klein plateautje hoog in de bomen, terwijl zij die boom probeerden weg te halen. Maar dat werkte niet echt en hebben ze bedacht dat we maar zouden moeten abseilen. Nou heb ik daar altijd een beeld bij van langs een boom naar beneden lopen aan een touwtje, maar wij moesten over de rand van het plateautje (in de open lucht, zonder enige houvast) naar beneden. Zag er best eng uit en ook niet iedereen van onze groep vond het leuk! Laten we zeggen, volgens mij niemand. Maar toen ik moest vond ik het juist leuk! Extra activiteit voor hetzelfde geld! :P
We hebben ongeveer 2 uur gewacht en zijn later weer opnieuw begonnen. Toen we op 35 m hoogte in de boom stonden begon het keihard te regenen en te waaien. We stonden aan de rand van het bos en de kabel ging over de Suriname rivier. Ach had wel wat, extra spanning!

Fijn dat ik van zulke momentjes kan genieten, er zullen er niet heel veel meer zijn, aangezien het einde in zicht komt… Het is inmiddels aftellen geblazen! Nog 2,5 week en ik zet weet voet op Hollands bodempje :)